Czas przejścia około 5 godz. z Mucznego, około 6 godz. z Widełek zgodnie z czasami podawanymi na tablicach informacyjnych PTTK - znaki czerwone.

Jest to jedna z najładniejszych tras w Bieszczadach, jesienią chyba najładniejsza. Startując z Mucznego (znaki żółte) oszczędzamy sobie długiego i trochę monotonnego podejścia. Jednak jeżeli nie znajdziemy kierowcy (do Mucznego z Wołosatego jest dość daleko) to pozostaje wariant startu z Widełek (znaki niebieskie). Jest tam przystanek PKS (trasa z Ustrzyk Górnych do Ustrzyk Dolnych) i z Wołosatego autobusem PKS można tam dotrzeć przez cały rok. Podchodząc przez las warto zwrócić uwagę na zmieniający się wraz z wysokością drzewostan od lasu mieszanego poprzez bukowo-jodłowy do typowego dla Bieszczadów lasu bukowego. Po minięciu granicy lasu wychodzimy na wspinającą się do góry ścieżką, która doprowadzi nas do kulminacji Bukowego Berda. Na grani spotykają się szlaki z Widełek i Mucznego. Po drodze mijamy szereg ciekawych formacji skalnych. Z jednej strony rozpościera się widok na połoniny, z drugiej widać rozległą dolinę Sanu aż po Sianki. Ze szczytu Bukowego Berda możemy podziwiać charakterystyczne grzebienie Krzemienia. Za szczytem opuszczamy grzbiet Bukowego Berda i poprzez małą prze łączkę podchodzimy pod Krzemień. Stamtąd stromo w dół do rozdroża szlaków. Stąd prowadzi czerwony szlak w kierunku Halicza i Rozsypańca i w drugą stroną w kierunku Tarnicy. My idziemy do góry w kierunku Tarnicy. Po drodze mijamy źródełko (miejsce dobre na odpoczynek. Nawet w czasie bardzo suchego lata sączy się tam strumyczek wody.  Siodło pod Tarnicą to kolejne rozdroże szlaków. Znaki żółte prowadzą na szczyt Tarnicy, znaki czerwone poprzez Szeroki Wierch do Ustrzyk Górnych. Z Siodła pod Tarnicą droga (znaki niebieskie) prowadzi stromo w dół do Wołosatego.

zdjęcia z trasy